คนเราเมื่อทำผิด ตอ้งรู้จักสำนึกผิดในเลิกการกระทำอย่างแท้จริงด้วยความจริงใจ และกลับตัว เลิกทำชั่ว ถ้ายังดึงดันทำชั่ว ทำเลวอยู่แบบนั้น ก็เท่ากับไม่ได้เลิกทำผิด เปรียบไปก้เหมือนตกในบ่อขี้ รู้ว่าบ่อขี้มันเหม็น ก้ยังไม่ยอมลุกขึ้นจากบ่อ ยังคงเกลือกกลั่ว ดันทุรังเอาแต่ใจ จะคิดว่า บ่อขี้เป็นกลิ่นใหม่หอมหวลไม่อยากจากไปไหน
เข้าทำนองเห้นผิดเป้นชอบ หลงชื่นชมขี้ในบ่อว่าดี ว่าหอม ว่าน่าหลงใหล ว่าใช่
ขี้ในบ่อนี้แหละ ที่ถวิลหามานาน ( ทำผิด ทำบาป คิดชั่ว ทำเลวต่อคนอื่น ลักกินขโมยกิน ) แค่ทำสิ่งที่เราต้องการ ทำในสิ่งที่ใจอยากทำมาก ก่อนที่ตายแล้วจะไม่ได้ทำ เพราะมัวแต่คิดว่า ชีวิตนี้สั้นนัก ขอทำตามใจตัวเองบ้างไรบ้าง จะทำไม
แทนที่จะคิดทำในสิ่งที่ทำให้ดีก่อนตาย ให้คนเขาเชิดชู ยกย่อง แต่ทำสิ่งที่ทำแล้วให้คนเขาด่าฝังไว้จารึกไว้ว่าเลวว่าชั่ว เฮ่อ
การยังดันทุรังทำต่อไม่ยอมเลิกก็เท่ากับไม่เคยหยุดทำผิดเลย ความชั่วก็จะต่อเนื่องไม่มีวันจบสิ้น
ทำบาปแค่ไหน ก็ต้องชดใช้แค่นั้นแหละ
ต่อให้กลับผิดเป็นถูก มันก็เริ่มมาจากผิด มันก็จะยังผิดไปแบบนั้นแหละ
ติดกระดุมผิดเม้ดแรก จะตรงต่อไปได้อย่างไร มันก็ต้องถอดและติดเสียใหม่
เคยตอกตะปูใส่ใคร มันก็เกิดรูเกิดรอย วันหนึ่งจะโดนคนมาตอกใส่เราเหมือนกัน
ไม่ได้ว่าใครนะ ฮ่าๆๆๆ
